MINORI FRATRES E DEMONES

 

Anteparol de Michelle: Yo dedica li sequent raconta a omni puellas qui have un plu yun fratre e deve suffrer pro to. Naturalmen it es humoristic. Ma minori fratres posse esser quelcvez quam demones. Yo esset inspirat per un raconta in un jurnal por puellas.

 

 

Mi genitores ne esset in hem, solmen yo e mi minori fratre Lucas. Il sedet avan su computator e lude. Naturalmen to es un bon ocasion por me invitar mi amico Max. Max e yo nu esset desde du mensus un pare.

 

Max e yo jace mi-vestit sur mi lette. Noi besa nos, caressat nos e imbrassa nos. Yo senti quam in li ciel. Finalmen yo posse reposar un poc. Lucas hat vexat me tot li die.

 

Max regarda in mi visage e di que il ama me. Yo es tre felici e besa le passionatmen. Su manus tucha mi mammes. Yo sospira e besa su capilles. Li passion e li amore cresce ínter nos.

 

Ma subitmen li porta de mi chambre es apertet. Mi fratre Lucas! Subridente il tene in su manus un pacca de condomes. Yo ne posse creder it! Il regarda me e di ironicmen: “Ne oblivia tis mi car Anabell. Secur es secur!” Il jetta li condomes vers noi.

 

Yo stanta me e expulse Lucas ex mi chambre. Li passion ínter me e Max ha naturalmen desparait per ti incidente. Max es incolerat: “Annabel, pro quo tu ne ha clúdet tui chambre?” Yo es vermen trist: “Yo ha obliviat. Yo pensat que Lucas es ocupat.” Ma it es tro tard. Max regarda me furiosimen e forlassa bentost li dom.

 

Quo il nu pensa pri me? Yo espera que yo ne va perdir le! To es vermen un catastrofe. Yo jace mi-vestit sur mi lette e plora. Yo odia Lucas! Yo have solmen un pensa: venjantie!

 

 

 

Anteparol: Quo es li max mal témpor con un litt fratre? Yes, it es li vacanties. Li tortura augmenta se in casu que tu deve logiar in li sam chambre durant li tal-nominat “vacanties”. Li sequent raconta ancor monstra clarmen que tui genitores automaticmen sta sur li látere del litt demon.  E nu lass nos vider quo evenit con nor povri Anabell.

 

 

Pos quelc dies in li vacanties evenit li sequent desagrabil situation. It esset surprisant calid in ti dies e yo esset felici finalmen portar mi vestimentes estival. Naturalmen yo hat remarcat li grand ocules de mi litt fratre Lucas, ma yo hat simplicmen ignorat les. Ma pos li supé mi matre dit a me con un conspiraosi regarde: „Mi car Anabell esque tu posse auxiliar me ancor un poc in li cocine?”

 

Yo posset vider pro li regarde de mi patre que mi genitores concordat informar me pri un desagreabil cose pro que in li cocine ne esset mult far. Yo e mi matre ja hat finit omni taches quam sempre durant mi patre e mi fratre discusset pri football e altri masculin temas. Yo strax timet que mamá volet disccusser con me “feminin aferes”. Yo expectat un superflú monolog pri menstruation o anti-contraception ma it devenit mem pejor.

 

Mi matre comensat su discurse tre prudentmen.

 

“Mi carissima, yo devet conversar con te unvez inter féminas!” Yo presque ridet pro que yo pensa que yo es ancor un puella e necun maritat féminas con du infantes. Ma yo savet que it esset plu bon tacer e solmen inclinat li cap.

 

Mamá continuat:”Tu es ja vermen un adult fémina mi Anabell e yo es tre fier pri to”.

 

Nu mi patientie hat atinget su fine.

 

“Yes, mamá mersí. Ma quo tu vole me dir?”, yo replicat per un direct question.

 

Strax mamá rubijat e dit: “Yo vole dir que tui feminin córpor es ja bon developat.”

 

Nu anc yo rubijat in ti momente e yo pensat que ella regardat mi mammes.

 

“E anc tui fratre deveni plu un plu un mann,” ella continuat regardante me.

 

Ma yo contradit e ridet: “Il es ancor un stult infanto.”

 

Mamá regardat me un poc furosimen e attacat me: “Tu es tre ínjust mi senioretta. Il es in li pubertá, ma fórsan in un altri stadie quam tu yun dama.”

 

O ella esset vermen furiosi. Li titules “mi senioretta” e “yun dama” esset clar indicationes por to. Yo devet esser prudent.

 

“Anabell, noi prega te portar un sinushalter in li dom pro consideration a tui fratre.”

 

Nu yo devenit incolerat: “Quo? Qui es noi?”

 

“Yo e tui patre, mi yun dama.”, ella respondet ínmediatmen.

 

To solmen augmentat mi colere e yo criat: “Esque to es mi culpa que il gapa a me? Yo es li victime! E yo es punit! Fórsan it vell esser li max bon si yo vell porta un burca con vel.”

 

Mamá restat calm e respondet: “Anabell, chascun adult féminas porta un sinushalter. To posse esser fier pri to. Altri puellas ne esset tant developat ta quam tu.”

 

Qual compliment! Li ultim frase esset un special humilation. Yes, Anabell con li gigantesc mammaches confuse su povri litt fratre. Esque it ne sufice que li puéres moca me pro to in li scola? Pro quo mi matre odia me tant?

 

Tande ella subridet e adjuntet: “Mi grand puella, noi posse juntmen ear comprar por te un nov bell sinushalter.”

 

Ella vermen totmen ne comprendet me. Yo videt que chascun resistentie esset in van. Mi ocules plenat se con lacrímes e yo curret in mi chambre. Mi chambre? Li chambre que yo decet divider con mi fratre, li litt lasciv demon. Yo hat obliviat questionar ca yo devet anc in li nocte portar nu un sinushalter.

 

Li munde esset tant ínjust a me. E bentost mi cap-cussine esset humid de mi lacrímes. Ma li inferne in li vacanties ancor continuat. E quande yo imaginat li dialog con mamá e papá pri su filia pri mi mammes you sentit un grand nausea.